Αυτά που σας λέω τώρα, τα είχα πει και τότε ως επικεφαλής της Μείζονος Αντιπολίτευσης και με είχαν απειλήσει με μηνύσεις που φυσικά δεν έγιναν ποτέ,
γιατί διέθετα ατράνταχτες αποδείξεις.
Για την σωστή αποτύπωση της ιστορίας της πόλης και την απόδοση των πολιτικών ευθυνών σε όσους έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη συγκεκριμένη υπόθεση έχω να καταθέσω τα εξής: «Η τότε Δημοτική Αρχή προσπαθούσε ν΄ αλλάξει τη διαδρομή του «Μετρό» από τη Λεωφόρο Μεσογείων και αντί η χάραξη του να περάσει από την κεντρική μας πλατεία, να «στρίψει» πριν από αυτήν αριστερά και να κατευθυνθεί στις εγκαταστάσεις του «Έθνους» στο Χαλάνδρι αντί να στρίψει δεξιά προς το αεροδρόμιο που ήταν και ο σκοπός του για την εξυπηρέτηση των Ολυμπιακών αγώνων . Για να πετύχουν αυτήν την εκτροπή, πραγματοποιήθηκαν τρεις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου όπου συνέβησαν τραγελαφικά γεγονότα.
Οι δικές μου προτάσεις είχαν καταψηφισθεί έντονα στις δύο πρώτες συνεδριάσεις και μόνο στην Τρίτη, όταν ήταν πλέον αργά το 2002 υπήρξαν «ήπιες αντιδράσεις» εξαιτίας του δίκιου που είχα αλλά και της αντίδρασης κάποιων συμβούλων από την παράταξη του Πα.Σο.Κ.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο τότε διευθυντής της «Αττικό Μετρό» κ. Κίκηρας μας είχε αναφέρει στην αίθουσα Τερζάκη ότι θα έπρεπε να πάει το «Μετρό» κατά μήκος της Λεωφ. Μεσογείων, άποψη που δεν δεχόταν η τότε δημοτική αρχή και που συνέπιπτε με τη δική μου πρόταση. Υπήρχαν όμως αντιδράσεις από το Δημοτικό Συμβούλιο με τη δικαιολογία ότι θα υπήρχε εγκληματικότητα στην πλατεία της Αγ. Παρασκευής λόγω του σταθμού! απόψεις που μόνο γέλια μπορούσαν να προκαλέσουν.
Όταν είδαν την αντίδραση και από το δικό τους χώρο άρχισαν να φτιάχνουν διαφορετικά σενάρια που και πάλι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των εργολάβων. Συγκεκριμένα συνέδεσαν τη χάραξη του Μετρό με τη λειτουργία της Λεωφόρου « Ελευθέρα Πεντέλης», απόφαση που είχε ψηφισθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο και από άλλες παρατάξεις της αντιπολίτευσης και η οποία θα «απελευθέρωνε» το μποτιλιάρισμα της Λεωφόρου Μεσογείων.
Δεν ήταν όμως δυνατόν να βάλουμε ως προϋπόθεση για την έλευση του Μετρό στην πλατεία την κατασκευή της συγκεκριμένης Λεωφόρου.
Η αγορά των μεγάλων εταιριών που είχαν εγκατασταθεί εκεί το ήθελε αυτό.
Άποψή μου ήταν ότι αυτό δεν συνέφερε την πόλη γιατί θα ήταν υπερβολικά μακριά από τους κατοίκους. Όταν κατάλαβα λοιπόν ότι εξυπηρετούνται κάποια συμφέροντα και δεν μπορούσαμε να τα πολεμήσουμε τροποποίησα λοιπόν κι εγώ την δική μου την πρόταση στην τρίτη συνεδρίαση και πρότεινα υποχρεωτική κατά μήκος χάραξη της Μεσογείων της πορείας του «Μετρό» μέχρι την πλατεία της Αγ. Παρασκευής και από εκεί και πέρα να στρίψει και να πάει στο «Έθνος» ώστε να μην χάσει η πόλη μας αυτό το προνόμιο. Δυστυχώς ούτε αυτή η πρόταση «πέρασε» με την δικαιολογία ότι δεν θα υπήρχε χώρος στάθμευσης για τα αυτοκίνητα.
Επίσης τότε είχε αναπλαστεί η πλατεία και έλεγαν πως θα «χαλάσει» και τους εξηγούσα ότι το «Μετρό» αποκαθιστούσε τις τυχόν ζημιές που έκανε αλλά μάταια. Μετά μπήκε το πολιτικό ζήτημα ότι έπρεπε να βοηθήσουμε το Δήμαρχο του Χαλανδρίου γιατί τότε το 1998 για μία ψήφο είχε βγει ο κ. Πατακός και έπρεπε να περάσει από το Χαλάνδρι…κι ότι ήταν κομματική επιταγή του Πα.Σο.Κ.. Απόψεις γενικά που τις χαρακτηρίζω θλιβερές.
Δεν ήταν όλοι στο κόλπο.. Ήταν ένα «γκρόσο» κόλπο που συμβαίνει σχεδόν πάντα σε τέτοια ζητήματα. Λέγανε πάντα να ακολουθηθεί η αρχική χάραξη που δεν τολμούσανε να πουν ποια είναι και που τελικά ήταν στην ευθεία της Μεσογείων και παράλληλα προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι έπρεπε να κάνει ζιγκ ζαγκ. Απόδειξη όλων αυτών είναι ότι ο σταθμός που ονομάζεται σήμερα «Αγίας Παρασκευής» είναι εκτός της πόλης μας στο Δήμο Χαλανδρίου. Κάποτε πρέπει να ξεκαθαρίσουν αυτά τα πράγματα και να μάθουν ότι όταν κάνουν λάθος πρέπει να ζητάνε συγγνώμη και κάποιος να χρεώνεται αυτά τα λάθη.
Όταν ανέλαβε την δημαρχία ο κ. Γιαννακόπουλος μετά το θάνατο του Σταύρου Κώτση κι αυτός είχε καταψηφίσει τις προτάσεις μου για να περάσει το «Μετρό» από την πλατεία της Αγ. Παρασκευής. Μάλιστα είχα πει τότε στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι αυτή τους την απόφαση δεν θα τους τη συγχωρήσουν ποτέ τα παιδιά τους και θα είναι μία κατακραυγή που θα τους ακολουθεί για πάντα.
Δεν ξέρω τι εννοούσε ο κ. Γιαννακόπουλος στην πίτα του Αη Γιάννη αναφερόμενος ότι ο κ. Λαλιώτης δεν ήθελε το «Μετρό» στην Αγ. Παρασκευή. Προσωπικά δεν την θεωρώ σοβαρή δήλωση αυτή γιατί αν εμείς θέλαμε το «Μετρό» στην πλατεία της Αγ. Παρασκευής μας είχαν δοθεί οι ευκαιρίες τρεις φορές και αυτοί τις απορρίψανε. Θέλω να πιστεύω ότι ο κ. Γιαννακόπουλος ουσιαστικά εννοούσε πως ο κ. Λαλιώτης αντέδρασε στον τότε δήμαρχο Σταύρο Κώτση επειδή του είχε προκαλέσει φραγμούς για την περιφερειακή Υμηττού. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Δεν μας «τιμώρησε» ο κ. Λαλιώτης. Εμείς τιμωρήσαμε τον εαυτό μας και τα παιδιά μας. Ταπεινώσαμε την πόλη!!
Δυστυχώς δεν είχε γίνει καμία ενέργεια δημοσιοποίησης του γεγονότος εκτός από μια συνάντηση στην αίθουσα «Τερζάκη». Εγώ τότε ήμουν ο μόνος που έλεγα το αυτονόητο ενάντια σε τέσσερις παρατάξεις, να εξυπηρετήσουμε δηλαδή την πόλη και αυτοί με αποκαλούσαν ο «κακός δεξιός». Η αριστερά όπως το έχω δηλώσει και για την περίπτωση της παράνομης ενοικίασης νέου Δημαρχείου, όποτε θέλει κοιτάει το περιβάλλον όταν όμως είναι να «κλειστούν» ημιυπαίθριοι χώροι αυτό δεν το θεωρεί «περιβάλλον» και δεν την «πειράζει» επιτρέποντας έτσι στην εκάστοτε διοίκηση του Δήμου να κάνει ότι θέλει και να παρανομεί. Εγώ είμαι αντίθετος σε αυτά τα πράγματα και γι’ αυτό κιόλας επικαλέστηκα τότε και στο γραφείο του κ. Λαλιώτη ότι δεν ήταν δυνατόν όταν ήταν μία άλλη κυβέρνηση να μου έλεγε ότι η περιφερειακή Υμηττού έπρεπε να περάσει σε σήραγγα και δεν ήταν καλή κι όταν ήταν Υπουργός εκείνος να μην το κάνει.
Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να βγουν ευθαρσώς και ο κ. Γιαννακόπουλος και ο κ. Σταθόπουλος και να πουν ότι έκαναν λάθος και να αφήσουν τα «μισόλογα».
Δεν διορθώνει τίποτα αλλά είναι πολύ πιο τίμιο από το να μασάμε τα λόγια μας και να μην αναλαμβάνει κανείς το κόστος, ούτε και να ρίχνουν τις ευθύνες στην «Αττικό Μετρό» και στους Υπουργούς.
Δυστυχώς ο κόσμος δεν τους τιμώρησε για ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά εγκλήματα ενάντια στην πόλη.
