Αποφάσισα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου με αφορμή την προσεχή εκλογική διαδικασία της 2ας Ιουνίου, όχι για να υπεραμυνθώ των επιλογών μου οι οποίες στους περισσότερους είναι ήδη γνωστές, αλλά περισσότερο για να αποσαφηνίσω κάποια πράγματα και να δώσω τροφή για σκέψη και προβληματισμό.
Δεν θα κάνω βαθυστόχαστες και περίπλοκες αναλύσεις, θα σας παρουσιάσω την σημερινή πραγματικότητα χρησιμοποιώντας αθλητικούς όρους διότι και λόγω εργασίας αλλά και λόγω επαγγέλματός μου, είναι περισσότερο οικείοι.
Δεν γνωρίζω πόσοι έχουμε αντιληφθεί ότι με την εφαρμογή για πρώτη φορά του νόμου «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι» η διοίκηση των δήμων , πλέον, στην συντριπτική πλειοψηφία τους , τα 2/3 σε όλη την επικράτεια , έχει μετατραπεί από ατομικό αγώνισμα, που ήταν μέχρι σήμερα, σε ομαδικό άθλημα.
Είτε πάντως το γνωρίζουμε, είτε όχι, το γεγονός αυτό πλέον αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.
Ο δήμαρχος παύει πλέον να «παίζει» μόνος του χρησιμοποιώντας μόνο τους «παίχτες» οι οποίοι προέρχονται αποκλειστικά από την δική του «ομάδα» και τις «ακαδημίες» του , και είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιεί «παίχτες» και από άλλες «ομάδες» και «ακαδημίες».
Παύει να είναι και «παίχτης» και «προπονητής» και αρχίζει να περιορίζεται όλο και περισσότερο στον ρόλο του προπονητή.
Όλοι, την περασμένη Κυριακή , ο καθένας με τα προσωπικά του κριτήρια, τα οποία είναι απόλυτα σεβαστά, επιλέξαμε όλους τους παίχτες που θα απαρτίζουν την «ομάδα» μας για τα προσεχή τέσσερα χρόνια .
Το αν διαλέξαμε τους καταλληλότερους μένει να το διαπιστώσουμε στην πορεία.
Έχει απομείνει λοιπόν την προσεχή Κυριακή να επιλέξουμε και τον «προπονητή». Λίγο ανορθόδοξη η σειρά σύμφωνα με τα αθλητικά δεδομένα, αλλά τι να κάνουμε, έτσι επιτάσσει ο πολιτικός αθλητικός νόμος .
Σε αυτή την επιλογή μας λοιπόν, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί διότι η επιλογή του «προπονητή» θα καθορίσει εν πολλοίς και την πορεία της ομάδας μας και της πόλης μας.
Δεν πρέπει επίσης σε καμία περίπτωση να μας διαφεύγει το γεγονός ότι η «ομάδα» μας θα πρέπει να έχει ως απαρέγκλιτο στόχο την άνοδο της πόλης μας κατά μια κατηγορία το χρόνο διότι ήδη έχουμε μείνει αρκετά πίσω.
Ο προπονητής μας θα πρέπει να διαθέτει , αν όχι όλα , τουλάχιστον τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά και τα προσόντα που συνθέτουν ένα καλό προπονητή σύμφωνα με τα κοινώς αποδεκτά .
Να μπορεί να κατευθύνει τους παίχτες , να καταστρώνει το σχέδιο του κάθε αγώνα δίνοντας τους κατάλληλους ρόλους σε κάθε παίχτη, σύμφωνα με τις δυνατότητες και τις ικανότητές του , να διατηρεί την ηρεμία και την σύμπνοια μεταξύ των παικτών στα αποδυτήρια, να μπορεί να συνεργάζεται με το προσωπικό που απασχολείται στα γραφεία της ομάδας για να έχει την βοήθεια και την υποστήριξη τους, και πάνω από όλα να εμπνέει τους φιλάθλους της ομάδας ώστε να την ακολουθούν σε κάθε αγώνα ή εκδήλωσή της.
Το τελευταίο έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι ομάδα χωρίς την έμπρακτη υποστήριξη των φιλάθλων της δεν μπορεί να πάει πουθενά.
Θα κάνω ημίχρονο με την αθλητική ανάλυση και θα επανέλθω στο δεύτερο ημίχρονο διατυπώνοντας τις απόψεις μου και για τους μη εξοικειωμένους με τα αθλητικά.
Επιτρέψτε μου όμως να κλείσω την αθλητική μου ανάλυση με δύο μόνο αποστροφές βγαλμένες μέσα από την καρδιά μου.
Μία παρότρυνση : «Μην κάνουμε το λάθος να επιλέξουμε τον προπονητή της δικής μας τοπικής ομάδας με μοναδικό κριτήριο την επιλογή που κάναμε για τον προπονητή της Εθνικής Ομάδας».
και μία σκέψη για προβληματισμό : «Ο συγγενής του προπονητή που επιλέξαμε για την Εθνική μας Ομάδα δεν είναι απαραίτητα και ο καταλληλότερος και πλέον ενδεδειγμένος για να κατευθύνει και την δική μας τοπική ομάδα».
Δημήτρης Βαλασιάδης
Φυσικοθεραπευτής
ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Υπ.Δήμαρχος ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ
