Σε βάθος μιας 10ετιας η ισχύς των κεντρικών κομμάτων προς τις δημοτικές παρατάξεις της Αγίας Παρασκευής φαίνεται να έχει μειωθεί, διότι ολοένα και περισσότερο ο αυτοπροσδιορισμός μιας παράταξης ως «ανεξάρτητη» και παράλληλα οι ανεξαρτητοποιήσεις των δημοτικών συμβούλων στην περίοδο μίας διοίκησης, ολοένα και αυξάνονται.
Διαπιστώνεται ότι από την ανακοίνωση της τραπεζικής κρίσης στην Ελλάδα το 2009 – 2010 και μετά, οι δύο διοικήσεις των τελευταίων ετών βίωσαν την απώλεια της πλειοψηφίας, καθώς τέσσερις δημοτικοί σύμβουλοι στην καθεμία ανεξαρτητοποιήθηκαν. Παράλληλα διαπιστώθηκε η ανεξαρτητοποίηση συμβούλων και στα στρατόπεδα των αντιπολιτευτικών παρατάξεων.
Οι διάφορες ανεξαρτητοποιήσεις συμβούλων από ποικίλους διαφορετικούς κομματικούς και πολιτικούς χώρους, δημιούργησε την ανάγκη ενός πέπλου από τις παρατάξεις που θα τις φιλοξενούσαν, με αποτέλεσμα παραδοσιακές δημοτικές παρατάξεις με κομματικές σημαίες όπως του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να αυτοπροσδιορίζονται ως ανεξάρτητες.
Επιπλέον, ο θυμός του κόσμου απέναντι στον δικομματισμό την περίοδο 2011 – 2014, έθρεψε ακόμα περισσότερο την ανάγκη στους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων (εκτός ΚΚΕ) για την αυτό – ανακήρυξη των ίδιων και των παρατάξεων τους – κατά καιρούς – σε ανεξάρτητους.
Τρανταχτά παραδείγματα αυτών που προαναφέρω οι δύο υποψήφιοι που μονομαχούν για τον Β’ γύρο των δημοτικών εκλογών και τον δημαρχιακό θώκο, τον Γιάννη Σταθόπουλο και τον Βασίλη Ζορμπά. Με μία όμως ειδοποιό διαφορά.
Ο κ. Σταθόπουλος ανέκαθεν είχε στήριξη από διάφορα κόμματα όπως ο ΣΥΝ (σήμερα ΣΥΡΙΖΑ), το ΔΗΚΚΙ, τη ΔΗΜΑΡ, τους Οικολόγους Πράσινους και από το 2006 και μετά φιλοξένησε πολύ περισσότερα στελέχη από το ΠΑΣΟΚ και από τη Νέα Δημοκρατία συγκριτικά με αυτά που έτυχε να συνεργαστεί ο Βασίλης Ζορμπάς ως επικεφαλής της δικής του παράταξης.
Τεύχος του Σχολιαστή μετά την Α’ Κυριακή των δημοτικών εκλογών το 2006
Όπως θα δείτε και στη φωτογραφία 1, μετά τις εκλογές του 2006 ο κ. Σταθόπουλος ως επικεφαλής ανεξάρτητης δημοτικής παράταξης, έχαιρε της εκτίμησης «πολλών μελών της τοπικής κοινωνίας».
Την ίδια περίοδο ο Βασίλης Ζορμπάς, επίσης επικεφαλής ανεξάρτητης δημοτικής παράταξης, κατηγορούνταν για διάσπαση του χώρου της Νέας Δημοκρατίας και την τελική ήττα του ομοϊδεάτη και παλιού δημάρχου Αντώνη Σιδέρη από τον Βασίλη Γιαννακόπουλο (ΠΑΣΟΚ).
Το 2009 ο Βασίλης Ζορμπάς αφού μονομάχησε με τον Μάκη Χάρχαρο στα κεντρικά της Νέας Δημοκρατίας και με την αποχώρηση πλέον του Αντώνη Σιδέρη από την τοπική πολιτική σκηνή, κατάφερε να πάρει το χρίσμα της Νέας Δημοκρατίας και να εκλεγεί Δήμαρχος.
Το 2014 που το κλίμα ήταν αρνητικό για την Νέα Δημοκρατία «φόρεσε» το πέπλο του ανεξάρτητου, αρνούμενος μάλιστα δημόσια το χρίσμα του τότε κυβερνώντος κόμματος, έχοντας όμως ανεπίσημα τη στήριξή του.
Σήμερα ο Βασίλης Ζορμπάς που η Νέα Δημοκρατία δεν έχει δώσει επίσημο χρίσμα και με έναν ισχυρό αντίπαλο από τον ίδιο χώρο – τον Γιώργο Οικονόμου – προσπάθησε με κονκάρδες και μηνύματα σε κινητά μία μέρα πριν τις εκλογές,να μπερδέψει τον κόσμο του κραταιού κόμματος ώστε να ταυτιστεί και πάλι ο ίδιος ως ο «νόμιμος» εκπρόσωπος της Ν.Δ., σε ένα κλίμα με πολύ έντονο αντισυριζαϊκό άρωμα.
Δίνω το σύντομο ιστορικό, διότι οι γραμμές που ακολουθούν θα εξηγήσουν ότι ο επόμενος Δήμαρχος σε αυτήν την πόλη θα κληθεί να συνεργαστεί με παρατάξεις και συμβούλους από πολύ διαφορετικούς χώρους.
Αυτή τη στιγμή οι έδρες έχουν κατανεμηθεί με τέτοιο τρόπο που για να συμπληρωθεί ο αριθμός των 17 ψήφων για τη διοίκηση του Δήμου και την θετική ψήφο κάθε θέματος σε κάθε συνεδρίαση θα πρέπει:
Α) είτε Ζορμπάς – Σταθόπουλος να συνδιοικήσουν αφού η κάθε παράταξη κατέχει 9 έδρες,
Β) είτε ένας από τους δύο να συνδιοικήσει με δύο και περισσότερες μικρότερες παρατάξεις,
Γ) είτε ένας από τους δύο να συνδιοικήσει με κάποια παράταξη και παράλληλα να συνεργαστεί ξεχωριστά με συμβούλους από τις υπόλοιπες παρατάξεις, εξυπηρετώντας με αυτόν τον τρόπο την πολιτική ατζέντα των συμβούλων που θα συνεργάζεται μαζί τους για τα επόμενα τέσσερα χρόνια και όχι την αντίστοιχη της παράταξης από την οποία προέρχονται.
Εάν την προηγούμενη περίοδο διαπιστώθηκαν τόσες ανεξαρτητοποιήσεις που οδηγούσαν στην απώλεια της πλειοψηφίας των διοικήσεων, είναι σαφές ότι στο σημερινό σύστημα με την απλή αναλογική ο δημοτικός σύμβουλος δεν χρειάζεται απαραίτητα να ακολουθεί τον επικεφαλής της παράταξης που εκλέχθηκε.
Ο ρόλος του εκάστοτε συμβούλου αναβαθμίζεται, διότι έχει τη δική του πολιτική ατζέντα που εξυπηρετεί τους πολίτες της περιοχής που τον εξέλεξαν για την αναβάθμισή της.
Μην ξεχνάμε επίσης ότι το νέο σύστημα δίνει το δικαίωμα συγκρότησης παράταξης εντός δημοτικού συμβουλίου, εάν αυτή αποτελείται από τρεις και περισσότερους ανεξάρτητους δημοτικούς συμβούλους.
Η πολιτική ατζέντα του κάθε δημοτικού συμβούλου δηλαδή, δίνει την δυνατότητα στον εκάστοτε δημοτικό σύμβουλο να ψηφίσει θετικά την πρόταση της παράταξης του δημάρχου, όταν θεωρεί ότι «αυτή» θ΄ αναβαθμίσει την πόλη ή τη δυναμική του στην περιοχή στην οποία εκλέγεται.
Εδώ γεννιούνται τα μεγάλα ερωτήματα που λένε: «Ποιος από τους δύο υποψήφιους δημάρχους έχει την ικανότητα της «σύνθεσης των αντιθέτων απόψεων»; Ποιος απ΄τους δύο έχει την ικανότητα να επιμένει αλλά και να υποχωρεί (!), εάν αυτό απαιτηθεί κάποια στιγμή να γίνει στο τραπέζι του διαλόγου, και να ενώσει σε κοινή άποψη δημοτικούς συμβούλους εντελώς διαφορετικών θέσεων και απόψεων;
Ας δούμε όμως εν τάχει την πολιτική διαδρομή των δύο μονομάχων.
Ο Βασίλης Ζορμπάς, δεν θέλησε ποτέ να συνεργαστεί ουσιαστικά με τους συναδέλφους του όταν εκλέχτηκε το 2002 υπό τον Αντώνη Σιδέρη. Δεν λειτούργησε ποτέ υπέρ της δημοτικής του παράταξης , αλλά επέλεξε την ρήξη και την αποχώρηση απ’ αυτήν για να δημιουργήσει μια «Δική» του παράταξη με στόχο στις δημοτικές εκλογές του 2006 να ηττηθεί ο Αντώνης Σιδέρης και ν΄ ανοίξει έτσι ο δικός του δρόμος για τον Δημαρχιακό θώκο.
Ο Βασίλης Ζορμπάς ως δήμαρχος, όπως τουλάχιστον είχαν καταθέσει τα στελέχη που εν μία νυκτί διαγράφηκαν ή «αντικαταστάθηκαν» για να «λειτουργήσει καλύτερα η διοίκηση!», λειτούργησε με Νεποτισμό και με το δόγμα του «Ενός ανδρός αρχή», στο οποίο ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να «έχει λόγο» ήταν η κουμπάρα του και αναπληρώτρια δημάρχου.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει ο Γιάννης Σταθόπουλος, ο οποίος ως αντιπολίτευση είχε πολλές φορές κατηγορηθεί από τους δικούς του ανθρώπους, ότι ήταν «ήπιος», «διαλλακτικός», «συμβιβαστικός», κι «ευγενής» κι ότι «στρογγύλευε» τις «γωνίες» για ν’ αποφεύγει τις ρήξεις.
Ο Γιάννης Σταθόπουλος επί τεσσεράμισι χρόνια διοίκησε με επιτυχία το Δήμο στηριζόμενος σε συμβούλους που προέρχονταν απ΄όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου κι απ’ όλα τα κόμματα που εκπροσωπεύονταν στο κοινοβούλιο αλλά και «εκτός αυτού».
Ο Γιάννης Σταθόπουλος, που διοίκησε τον Δήμο έχοντας χάσει την πλειοψηφία, καταφέρνοντας όμως να ψηφίζουν θετικά τις προτάσεις του για την πόλη, όχι μόνον αυτοί που ανεξαρτητοποιήθηκαν, αλλά και σύμβουλοι της αντιπολίτευσης, πλην Κ.Κ.Ε…
