Άρθρο για δημοσίευση δεχθήκαμε από αναγνώστη του «Σ» το οποίο αναδημοσιεύουμε αυτούσιο:
Φίλες και φίλοι καλησπέρα, ο κορονοϊός μπήκε στο σπίτι μας σαν κλέφτης, ίσως βέβαια να του είχαμε αφήσει και το παράθυρο λίγο ανοιχτό αλλά λόγω έλλειψης επιστημονικής ιδιότητας θα μείνω στο γεγονός ότι βρίσκεται ανάμεσα μας.
Πολλοί φίλοι με ρωτάνε εάν τον φοβάμαι, φυσικά και τον φοβάμαι και πως να μην τον φοβάμαι άλλωστε έχοντας πατέρα 76 ετών με αναπνευστικό και πηγαίνοντας λόγω της θέσης μου καθημερινά στην εταιρία που εργάζομαι το πρωί μιας και το βράδυ ακόμα η μουσική παραμένει ο έρωτας μου.
Ξέρετε όμως τι φοβάμαι περισσότερο απ’ όλα? Τον τρομοϊό! Ναι καλά ακούσατε αυτόν τον αόρατο ιό που έχει πέσει πάνω από όλο τον κόσμο και έχει μικρύνει όλους μας. Φοβάμαι επίσης την επόμενη μέρα. Γιατί νιώθω ότι ξαφνικά όλα τα παλληκάρια και οι κομάντος του facebook που ήταν έτοιμοι να σώσουν τη πατρίδα μας από τους ξυπόλητους εχθρούς στον Έβρο θα δεχθούν με χειροκροτήματα κάθε νέο μέτρο που θα εφαρμοστεί στη ζωή μας μετά το πέρας αυτής της κατάστασης.
Για να μην το πηγαίνω μέσω Λαρίσης λοιπόν μιας και δεν έχω άδεια κυκλοφορίας για εκεί θα σας εξηγήσω γρήγορα τι εννοώ.
Σύστημα υγείας. Αν όχι τώρα, πότε πρέπει να απαιτήσουμε την ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας υγείας μας έτσι ώστε στην επόμενη πανδημία να μην παίξουμε στα ζάρια για 600 κλίνες ΜΕΘ? Αν όχι τώρα πότε θα δούμε τα εργασιακά? Πολλά ακούγονται για μισθούς και συντάξεις…
Βαρέθηκα να διαβάζω από τη μια για εξωγήινους που έρχονται και από την άλλη με κούρασαν άνθρωποι που ζητωκραυγάζουν υπέρ της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Θα μου πείτε και τι να κάνουμε? Να βγούμε στους δρόμους?
ΟΧΙ τώρα. Σε καμία περίπτωση δεν θα έδινα ποτέ μια τέτοια συμβουλή που θα έθετε τη ζωή μας σε κίνδυνο. Τώρα έτσι όπως έχουμε γίνει θα πρέπει όλοι να τηρήσουμε τα μέτρα για το καλό μας, το μετά όμως θα πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά, όλους μας, έναν έναν προσωπικά.
Το διάστημα που θα παραμείνουμε στα σπίτια μας και εύχομαι με υγεία για όλους, δεν θα πρέπει να το αξιοποιήσουμε μόνο στο playstation. Καλό είναι να αναλογιστούμε λίγο σφαιρικά το τι γίνεται πάνω στον πλανήτη. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος λάτρης θεωριών συνωμοσίας για να ανακαλύψει ότι εδώ κάτι παίζεται πέραν του θέματος με τον ιό.
Σε αυτό πιστεύω ότι πρέπει να εναντιωθούμε, στο μετά, στο αύριο, στο μέλλον. Να κάνουμε ένα reset όλοι πέρα από κόμματα και ιδεολογίες και να μην αφήσουμε τις αξίες μας να χαθούν .
Να είστε σίγουροι ότι πάνω σε αυτό που έγινε θα προσπαθήσουν να αλλοιώσουν τη ζωή μας , το κατά πόσο δεν το γνωρίζω αλλά σίγουρα τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Πολλοί ρωτάνε πότε θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα?
Ας αναλογιστούμε λοιπόν ότι μάλλον καμία κανονικότητα μέχρι σήμερα δεν υπήρξε πάνω στο πλανήτη και τώρα πολύ απλά το οικοδόμημα γκρεμίζεται και καταρρέει μπροστά στα μάτια μας. Ναι, τώρα τη στιγμή που το διαβάζεις αυτό άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα, γρίπη, καρκίνο, πόλεμο και ξέρεις κάτι? Δεν συμβαίνει μόνο τώρα συνέβαινε και χθες και πέρυσι και πριν 20 χρόνια, απλά τώρα ίσως για πρώτη φορά εσύ και εγώ απειλούμαστε με θάνατο.
Έχω πολλές ακόμα σκέψεις αλλά νιώθω πως δεν χωράνε σε μια σελίδα χαρτί και έτσι σιγά σιγά θα το κλείσω.
Εύχομαι λοιπόν μιας και σήμερα είναι η γιορτή της μητέρας μου να τελειώσει σύντομα όλο αυτό που βιώνουμε με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, και αύριο όλοι να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, χωρίς φόβο, ελεύθεροι με κριτική σκέψη με αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο μας, με ουσιαστικές απαιτήσεις για ένα κράτος ίσο για όλους στην υγεία, στην παιδεία, στην εργασία.
Καλά τα χειροκροτήματα στα μπαλκόνια αλλά το ουσιαστικότερο θα είναι να αναβαθμίσουμε ο καθένας ξεχωριστά τη συνείδηση του.
Υγ Όλοι αυτοί που αδειάσανε τα αντισηπτικά και τα χαρτιά υγείας εκπροσωπούν ακριβώς την σάπια ιδεολογία που ανέφερα πιο πάνω «εγώ να ζήσω και ο άλλος να πάει να πνιγεί». Η βλακεία είναι ανίκητη αλλά εδώ πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση και να τη νικήσουμε.
Υγ 2 Μόνο συγκίνηση για τους γιατρούς μας και όλο το προσωπικό των νοσοκομείων μας.
Υγ 3 Μια φράση από τα παλιά για να τη χρησιμοποιήσουμε αύριο : Όσοι θυσιάζουν στοιχειώδεις ελευθερίες για λίγη ασφάλεια, δεν αξίζουν ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια. (Βενιαμίν Φραγκλίνος )
Πάνος Βιτωράτος Μπερδεμπές
