Το μητρικό στρες επηρεάζει τη βιολογική γήρανση των απογόνων

Το στρες που βιώνουν ορισμένες γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να επηρεάζει την γενετική σύσταση των απογόνων τους και τελικά να συμβάλλει σε πρόωρη βιολογική γήρανση και σχετικών με τα γηρατειά ασθενειών και στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία..
Οι επιστήμονες εστίασαν την έρευνα τους στα «τελομερή», που είναι καίριας σημασίας για τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό στον ανθρώπινο οργανισμό, βοηθούν να διατηρηθεί η ακεραιότητα των χρωμοσωμάτων και απαρτίζονται από επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες DNA που καλύπτουν και προστατεύουν τα ευκαρυωτικά χρωμοσώματα.
Επειδή τα τελομερή«κονταίνουν» με την πάροδο του χρόνου, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το μήκος τους ως «βιολογικό δείκτη γήρανσης» ο οποίος σχετίζεται άμεσα με ασθένειες που έχουν να κάνουν με τα γηρατειά.
Στη μελέτη τους οι ερευνητές μέτρησαν το μήκος των «τελομερών» 319 νεογνών και 318 μητέρων, οι περισσότερες καυκάσιας καταγωγής, σε τρεις μαιευτικές κλινικές στην Γερμανία. Επίσης, ρώτησαν τις μητέρες γα τον τρόπο ζωής τους, την ποσότητα του στρες που πίστευαν ότι είχαν βιώσει και αν υπέφεραν από ψυχική διαταραχή, ενώ παράλληλα συλλέξανε δείγματα σάλιου από τις μητέρες και αίμααπό τον ομφάλιο λώρο μετά τη γέννηση των παιδιών και έκαναν γενετικές αναλύσεις.
Το αποτέλεσμα έδειξε ότι τα παιδιά των γυναικών που είχαν βιώσει αυξημένο ψυχολογικό στρες κατά την κύηση είχαν πιο κοντά «τελομερή», γεγονός πουδεν ίσχυε για τα νεογνά των γυναικών που υπέφεραν δια βίου από ψυχική νόσο.
Τα κορίτσια είχαν σημαντικά μακρύτερα τελομερή από τα αγόρια, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι υπάρχει διαφορά βάσει του φύλου στον συγκεκριμένο βιοδείκτη, ήδη από τη στιγμή της γέννησης. Τέλος, το μητρικό κάπνισμα κατά την κύηση επηρέαζε το μήκος των δικών της «τελομερών», αλλά όχι των απογόνων της.